juli 2018

De maximale percentages voor de huurverhoging in 2017 zijn eind december door het ministerie van Binnenlandse Zaken bekend gemaakt.

De maximale huurverhogingen voor zelfstandige sociale huurwoningen bestaan uit inflatie, plus een inkomensafhankelijk percentage. De inflatie is vastgesteld op 0,3%. De toegestane maximale percentages zijn:

• 2,8% (inflatie + 2,5%) voor huishoudens met een inkomen tot en met €40.349,-
• 4,3% (inflatie + 4%) voor huishoudens met een inkomen boven €40.349,-

Huurverhoging corporaties aan banden 
De Woonbond heeft samen met corporatiekoepel Aedes afspraken gemaakt over het matigen van de huurstijgingen. Voor corporaties geldt dat de huur gemiddeld niet meer mag stijgen dan 1% boven inflatie. Dat betekent een maximale stijging van de huursom (het totaal van alle huren van een corporatie) van 1,3%. Hierdoor zullen de huren minder hard stijgen bij corporaties. De maximale huursomstijging van 1,3% is inclusief de huurverhoging bij het opnieuw verhuren van een woning (huurharmonisatie). Zo staat er voor eerst een rem op het optrekken van de huur na een verhuizing, waardoor starters en doorstromers minder snel tegen torenhoge huurprijzen aanlopen.

Particuliere aanbieders van sociale huurwoningen 
De Woonbond heeft ervoor gepleit dat deze huursombeperking ook voor particuliere aanbieders van sociale huurwoningen ging gelden. Minister Blok heeft dit helaas niet overgenomen. Sterker nog, de huurverhoging bij het opnieuw verhuren van een woning valt hier niet onder de maximale percentages. Hierdoor kunnen particuliere verhuurders én een hogere jaarlijkse huurverhoging vragen, én de huren fors optrekken bij nieuwe huurders. Sociale huurders bij particuliere aanbieders betalen nu vaak al meer huur voor minder kwaliteit, dat gat wordt nu alleen maar groter.

Uitzonderingen inkomensafhankelijke huurverhoging 
Wie in 2017 de AOW-leeftijd al bereikt heeft of in een huishouden van minimaal 4 personen woont, wordt uitgezonderd van de extra, inkomensafhankelijke huurverhoging. Chronisch zieken, gehandicapten en mantelzorgers waren daar al eerder van uitgezonderd. Voor hen geldt een maximale huurverhoging van 2,8%.

Huurverhoging vrije sector 
Huurt u een huurwoning in de vrije sector? Dan gelden deze maximale percentages niet. Lees onze huurdersvraag over huurverhogingen in de vrije sector voor informatie. Weet u niet zeker of u in de sociale (gereguleerde) of de vrije (geliberaliseerde) sector huurt? Doe de check ‘huur ik geliberaliseerd?’.

Wat is er voor huurders veranderd? 
Op 1 januari 2017 zijn er verschillende wetten en regels aangepast die huurders en woningzoekenden kunnen raken.
Lees voor een overzicht op de website van de Woonbond het bericht ‘Wat verandert er voor huurders in 2017?‘.

Het aantal huurders met een relatief laag inkomen en een te hoge huur is tussen 2009 en 2015 fors toegenomen, van 8 naar ruim 18% van de huurders. Zo’n 522.000 hurende huishoudens hebben een huurwoning waarvan de huur te hoog is. De Woonbond wijt dit aan de fors gestegen huren de afgelopen jaren. In 2013 is het systeem waarbij de huren maximaal met inflatie steeg losgelaten, en konden verhuurders een hogere huurverhoging vragen. Ook de laagste inkomens kregen een extra huurverhoging van 1,5% boven inflatie.

‘Dat een half miljoen huishoudens in een woning zit die veel te duur is, toont wel aan dat het beleid van forse huurverhogingen veel mensen in de problemen heeft gebracht.’ reageert Woonbonddirecteur Ronald Paping op de cijfers. ‘De huren moeten omlaag voor deze huurders. En er moet nu eindelijk eens een rem komen op de enorme huurstijgingen van de afgelopen jaren.’

Gemiddelde woonlasten huurders fors gestegen
Huurders betaalden met gemiddeld 654 euro per maand aan huur en bijkomende woonlasten respectievelijk 50 en 100 euro meer dan in 2012 en 2009. Daarmee waren zij in 2015 gemiddeld 39 procent van hun besteedbaar inkomen kwijt aan woonlasten. Dat komt vooral door de stijgende huren de afgelopen jaren.

Huurverlaging en rem aan huurprijsstijging 
Paping: ‘Dat huurders bijna veertig procent van hun inkomen kwijt zijn aan wonen laat zien dat de stijgende huren steeds meer mensen in armoede brengen. Voor veel mensen blijft er te weinig over om fatsoenlijk rond te komen.’ Gezien deze dramatische cijfers moet er een rem op de huurverhoging komen, en moet de huur omlaag voor de huurders die nu al in een te dure woning wonen.